Raak!
Sterren: >< >< >< >
Auteur: Jenny Siler
Vertaald: Mireille Vroege
Gelezen: 04-04-2019 tot 12-04-2019
Samenvatting:
Op het eerste gezicht lijken Lucy en Carl Greene een gewoon stel. Totdat Carl tijdens een zakenreis onverwacht komt te overlijden. Volgens de autoriteiten gaat het om een auto-ongeluk. Maar waarom had Carl enkele dagen voor zijn dood contact opgenomen met Kevin, een oude vriend en journalist, en hem verteld dat hij een primeur voor hem had? En wat heeft dit te maken met een uitbraak van tuberculose in een staatsgevangenis, de afwijking van hun eerste kind, en het Golfoorlog-syndroom van de broer van Lucy?
Lucy wil antwoorden, maar voordat ze beseft waarin ze terecht is gekomen heeft ze een huurmoordenaar achter zich aan. Ze krijgt de waarschuwing dat ze een paar zeer belangrijke mensen voor de voeten loopt. Met niets te verliezen en zelfs een wapen op zak zal Lucy niet rusten voordat ze de waarheid boven tafel heeft gekregen.
Het Vonnis:
Een boek wat lekker weg leest, met een heel spannend verhaal. Over een onderwerp wat de overheid uit het verhaal liever geheim houdt. Mycoplasma, Tuberculose en geheime testen op mensen!
In het begin vond ik het verhaal erg verwarrend geschreven, maar dit wende gelukkig al snel. Ik begreep ook niet altijd waarom er steeds weer nieuwe personages bij komen, tot ik aan het einde van het verhaal kwam... Toen werd het me allemaal duidelijk!
Jammer dat de laatste twee à drie hoofdstukken eigenlijk overbodig zijn in mijn ogen. Deze nemen voor mij zelfs de nieuwsgierigheid en de gehele spanning weg...
Lievelingspersonage: Lucy Greene
Mooiste scène:
Lucy deed een pleister op Kevin's schouder en drukte de randen omlaag tot ze op zijn huid vastkleefden. Hij boog zich voor haar langs, pakte pen en papier van het nachtkastje en schreef de naam Leon en een telefoonnummer op het geel geworden briefpapier. Lucy legde haar hand tegen zijn gezicht. Hij was vertrouwd en vreemd tegelijkertijd, veranderd en niet-veranderd.
"Ik ben bang." - Lucy
Hij knikte en boog zich omlaag tot zijn lippen net de hare raakten.
"Alles komt goed." - Kevin
Toen legde hij zijn hand in haar nek en kuste haar. Ze deed haar ogen dicht en trok hem naar zich toe. Haar eigen handen trilden nu en haar hart ging tekeer als een oude auto op een koude ochtend. Dit is het geheim, dacht ze: niet zonder angst leven, maar mét angst.
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
Één kogel herhaalde ze voor zichzelf, terwijl ze naar adem hapte en haar ogen op het vierkantje licht dat de voordeur aangaf gericht hield. Ze transpireerde, en de lade van de Colt voelde glibberig aan tegen haar handpalm. Stilte, stilte, toen een gedempt geschuifel. De deur ging ineens open en een donkere gestalte liep de kamer in. Wacht, zei ze tegen zichzelf, terwijl ze zorgvuldig het vizier van de Colt controleerde. Hij moet raak zijn. De man bracht zijn geweer naar zijn schouder en draaide het naar haar toe, terwijl hij de duisternis afkamde. Nu, besloot ze. De spieren in haar vinger spanden zich en ze voelde de trekker overgaan. Het pistool klikte - een zwakke vertolking van haar foutieve berekening. Ze had geen kogels meer. - Darcy
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
Ouders, dacht ze, moeder, en plotseling van alles wat Chick en zij samen gebruikt hadden. Borden en glazen, zijn tandenborstel die in de badkamer naast de hare stond, een colablikje waar ze allebei uit gedronken hadden. Op de een of andere manier was zijn ziekte in de periode dat hij bij hen had ingewoond tot haar lichaam doorgedrongen. Ze had het niet geweten, was zelf niet ziek geworden, maar toch droeg ze het bij zich, diep weggeborgen en verscholen, als iets uit het verleden waarvoor ze zich moest schamen. - Lucy
Enne voorlopig niet meer bellen, oké? Dit is een smerige zaak. Knoop dit maar in je oren: jij gaat een paar heel machtige vijanden krijgen. - Fausto