Moord op Bestelling
Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: A.C. Baantjer
Gelezen: 04-09-2019 tot 07-09-2019
Samenvatting:
De Cock en Moord op Bestelling begint met wat lijkt op een ordinaire afrekening in het criminele circuit. Op een avond wordt een jongeman in de deur van zijn woning aan de Prinsengracht neergeschoten. De dader is voortvluchtig. De vriend van de jongeman doet zijn verhaal aan rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) van het aloude politiebureau aan de Warmoesstraat. Het slachtoffer had contacten met de milieubeweging. Hij ontwikkelde een schone motor, die nadelig zou kunnen zijn voor allen die belang hebben bij de olie-industrie. Nog voordat De Cock en zijn kompaan Vledder hun verdenkingen hebben kunnen natrekken, en woorden als liquidatie en huurmoordenaar een echte betekenis hebben kunnen krijgen, dient zich een nieuwe moord aan: een vrouw op de Blauwburgwal is met een sjaal gewurgd. Niet eerder is het rechercheurspaar binnen zo'n korte tijd met zulke uiteenlopende zaken geconfronteerd. Of lopen ze niet uiteen?
Het Vonnis:
Een leuk boekje, met een ietwat apart verhaal.
Wat hebben de moord op een prostitué en de moord op een man die aan een stirlingmotor werkt met elkaar gemeen? Hebben ze überhaupt iets met elkaar gemeen? Waarom worden er drie vrouwen, drie prostitués, één voor één op identieke wijze gewurgd? Wie heeft de moorden op zijn, of haar geweten? Of zijn er meer dan één daders? Is er ook nog een huurmoordenaar in het spel?
Lievelingspersonage: Geertruida de Groot Henriëtte Vermeer Marianne van Hoogwoud
Mooiste scène:
De Cock voelde hoe de spanning bezit van hem nam. Elke vezel van zijn lijf trilde. Het pulseren van zijn hart golfde in zijn hals. Door het kijkgaatje zag hij de man die hij verwachtte, het kantoortje binnenkomen. De man overzag de situatie voor zich en realiseerde zich vermoedelijk in een flits dat zijn steeds toegepaste methode ditmaal geen kans van slagen had. Met een verwilderde blik in zijn ogen draaide hij zich met een ruk om en rende het kantoortje uit.
"Grijp hem... hij komt naar buiten." - Rechercheur De Cock
Onmiddellijk daarna verliet hij zijn schuilplaats en rende met Vledder in zijn kielzog achter de man aan. Buiten op de Singel lag, met zijn rug op het trottoir, een omvergelopen Appie Keizer. Fred Prins achtervolgde de man in een wilde galop. Met een tactisch prachtig uitgevoerde flying tackle dook hij hem naar beneden. Ze rolden over de straat. Fred Prins trok de armen van de man, die op zijn buik lag, naar zijn rug en hield hem in bedwang.
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
"Mijn jonge collega is ervan overtuigd dat u persoonlijk verantwoordelijk bent voor de gepleegde moorden. U hebt omgang gehad met zowel Jaqueline Verpoorten, als met Henriëtte Vermeer en Marianne van Hoogwoud. Alledrie hebben ze u bedrogen en verlaten. Dat is volgens mijn jonge collega het motief van uw daden." - Rechercheur De Cock
"Uw collega is gek." - Karel van Montfoort
"Mijn jonge collega is niet gek. In tegendeel, hij is bijzonder intelligent. En ik moet u eerlijk bekennen, dat ik bereid ben om zijn inzichten te delen. U hebt ons zelf geopenbaard... u bent met heel veel vrouwen een intieme relatie aangegaan. Dat duidt op ijdelheid en hoogmoed. IJdele en hoogmoedige mannen worden niet graag vernederd. Dat kunnen ze geestelijk slecht verwerken. Die vernedering tast hun gevoel van eigenwaarde aan. Daar kunnen ze niet mee leven. Hun reactie is wrok, rancune... moord." - Rechercheur De Cock
"Dat meent u? Ik heb die vrouwen niet vermoord. Ik heb van ze gehouden. De tijden dat ik met hen omging was ik zielsgelukkig." - Karel van Montfoort
"Achteraf hebben die drie vrouwen u getoond dat zij uw liefde niet waard waren, Er zijn maar weinig mannen die dat kunnen verkroppen. U kon dat niet." - Rechercheur De Cock
"Ik kon dat wel." - Karel van Montfoort
"Waarom dan die moorden?" - Rechercheur De Cock
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Hebt u wel eens een vertrouwelijk gesprek met Jacqueline gevoerd, heeft zij u wel eens iets gezegd wat voor ons onderzoek belangrijk zou kunnen zijn?" - Rechercheur De Cock
"Jaqueline was nogal gesloten... in zichzelf gekeerd. Een eigenheimer, zeggen ze in Amsterdam, en daar bedoelen ze dan geen piepers mee. Ze was wel bang... bang dat haar iets zou overkomen." - Geertruida de Groot
"Heeft Jacqueline wel eens iets over die angst tegen u gezegd?" - Rechercheur De Cock
"Niet direct over haar angst. Maar een paar dagen geleden zei ze tegen mij: als ik met mijn voet hard op de vloer stamp, kunt u dat beneden horen? Ik zei: ja, dat hoor ik wel. Als ik stamp, zei ze, wilt u dan de politie voor mij bellen? Dat... eh, dat heb ik haar beloofd. Ze heeft gisteravond niet gestampt." - Geertruida de Groot.
Atropa Belladonna is een plant met ronde, glanzende, zwarte, onaangenaam riekende, zeer giftige bessen. Het sap hiervan, in de ogen gedruppeld, maakt de pupil wijder en doet daardoor de ogen mooier en groter schijnen: vandaar belladonna... mooie vrouw. Belladonna werd vroeger veel door vrouwen in het Nabije Oosten toegepast om aan begeerlijkheid te winnen. Een befaamd schoonheidsmiddeltje. Belladonna bevat dodelijke vergiften. Het wordt in ons land niet voor niets de doodbes genoemd. Het bevat ook alkaloïde scopolamine, en dat spul geldt wel als waarheidsserum omdat men onder invloed daarvan moeilijk schijnt te kunnen liegen. Belladonna of wolfskers wordt in de geneeskunde gebruikt, maar is zonder recept moeilijk te verkrijgen. - Rechercheur De Cock