Loverboy & Girl

Sterren:       ><  ><  ><  >
Auteur:        Joost Heyink
Gelezen:     23-09-2019

Samenvatting:

Fanny heeft een zomerbaantje bij McBill, een klein fastfoodrestaurant. Na werktijd heeft ze afspraakjes met de knappe, charmante Jeff. Maar Fanny weet dat Jeff niet is wie hij lijkt te zijn. Hij is een loverboy, die moet proberen meisjes in zijn macht te krijgen. Fanny's vriendin is het slachtoffer geworden van zo'n loverboy en Fanny is vastbesloten om andere meiden te waarschuwen. Om meer te weten te komen over de werkwijze van loverboys, heeft ze zich laten oppikken door Jeff. Maar langzamerhand raakt ze toch van hem onder de indruk. Zo raakt ze verstrikt in een gevaarlijk dubbelspel: hoe ver kan ze gaan? En heeft ze zichzelf nog wel in de hand?

Het Vonnis:

Op zich een leuk boekje met een interessant verhaal. Geschreven voor tieners, de voorname doelgroep van de gemiddelde loverboy.

Ik lees een verhaal over een meisje, Fanny, die een vriendin kwijt is geraakt aan de handen van een loverboy. Fanny, die juist door dat verlies gedreven is om de werkwijze en de kenmerken van een loverboy aan het licht te brengen. Om andere meiden te waarschuwen voor de gevaren die met zo'n jongen schuilgaan. 

Wat ik persoonlijk dan ook erg jammer vind is dat er over de echte kenmerken en werkwijzen van een loverboy, en het eventuele netwerk erachter, vrij weinig wordt verteld. De omschrijving; 'knappe, charmante jongens met veel geld die eerst heel attent en liefdevol zijn, om daarna hun slachtoffer te ruïneren', is in mijn ogen dan ook niet afdoende. Er zijn zoveel meer 'soorten jongens' en zoveel meer manieren waarop ze hun slachtoffer binnenhalen en dwingen om dingen voor hen te doen. 

Ken jij, of ben jij, iemand die onder druk staat van een loverboy? Of heb je zelfs maar het vermoeden hiervan? Neem dan contact op met de Hulpverleners van 'Korrelatie'. Met deze hulpverleners kan een slachtoffer van loverboys anoniem bellen, mailen, chatten en zelfs Whatsappen. Ook jijzelf kan, als bijvoorbeeld vriendin van het slachtoffer, terecht bij deze hulpverleners voor bijvoorbeeld tips of advies.

Lievelingspersonage: Fanny & Martin

Mooiste scène:

Om vier uur had Fanny een kwartier pauze. Ze zwaaide even naar Debby en liep door naar de keuken.

"Ha! Ben je daar? Je wordt bedankt, ik heb laatst geen oog dichtgedaan. Even serieus. Ik maak me zorgen, Fanny. Kan ik je niet ergens mee helpen? Is het wat als we dat project samen gaan doen? Ik vind het veel te link dat je op je eigen houtje die handel onderzoekt. Die lui zijn niet gek, als ze doorkrijgen dat je ze bedondert, ben je de klos. Dat weet jij ook."                                                                                                                                                      - Martin

"Lief aangeboden, Martin, maar ik wil dit alleen doen. Het is mijn project, Toos was mijn vriendin en ik ga anderen daar niet mee lastigvallen. Ik vond het fijn dat ik er met je over kon praten. Dat helpt. Ik hoop dat het nog eens mag."                                                               - Fanny

"Natuurlijk praten we er nog over. Ik wil me niet opdringen, ik wil gewoon niet dat je wat overkomt."                                                                                                                                - Martin

"Maak je nou maar niet ongerust. Ik ben bijna klaar. Het loopt heel goed, nog een beetje onderzoek, nog een beetje schrijven, over een paar weken stuur ik mijn verslag naar de krant. En dan maar hopen dat er wat gebeurt."                                                                    - Fanny

"Mm. Hou me op de hoogte alsjeblieft."                                                                                - Martin

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

"Ik heb me in je vergist, Fanny."                                                                                                  - Jeff

"Ik heb me ook vergist."                                                                                                          - Fanny

"Dit had je niet moeten doen, lieve Fanny. Sorry, ik hou niet van geweld, maar jij bent begonnen. Zitten jij. Ik ben bang dat ik je even moet verlaten. Gelukkig zitten mijn collega's hier vlakbij, in een heel gezellige kroeg. Ze zijn daar verplicht aanwezig, want er kan altijd iets misgaan. Zoals nu."                                                                                                                     - Jeff

"Je denkt toch niet dat ik blijf wachten? Je bekijkt het verder maar."                                 - Fanny

"Lieve Fanny, heb je het nog niet begrepen? Je bent een gevaar voor onze organisatie. Je bent een tijdbom. En die moet onschadelijk worden gemaakt, niks persoonlijks. Jij blijft dus hier tot ik terugkom. Wees niet bezorgd, het duurt maar even, tien minuten hooguit."        - Jeff

"En wat gaan jullie dan met me doen?"                                                                                 - Fanny

"Dat is niet aan mij. Dat beslist de baas. En Güntha zal het vonnis uitvoeren, die is daar goed in. Kom hier. Ga op de grond zitten, tegen de verwarming aan, handen op je rug. Ja, zo. Ik wil er zeker van zijn dat je er straks nog bent. Zo. Nog wat tape over je mond en we zijn zover. Niet dat schreeuwen veel zin zou hebben, er is niemand die je hoort. Maar nu hoef je het tenminste niet te proberen. Rust maar even uit. Ik ben zo terug."                                          - Jeff

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

"Hé juffrouw, er klopt iets niet! Dat ding klopt niet. Het past niet. De verrassing. Hij past niet."                                                                                                                                             - McBill Klant

"U bedoelt de kinderverrassing? De tol met de kabouter?"                                                - Fanny

"Precies, ja. Mijn vrouw is erg handig, maar ze krijgt hem niet in elkaar. Hij past niet. En nou wil ik dus mijn geld terug. We zijn hier alleen wezen eten vanwege de verrassing. Mijn vrouw spaart ze. Maar hij past niet. Zeven euro, graag."                                                       - McBill Klant

"Eh... meneer, zal ik het even doen? Het is een handigheidje."                                           - Fanny

"Een handigheidje? Daar vergis je je in, meisje. Je wordt beledigend. Alsof mijn vrouw te dikke vingers heeft of zo! Mijn vrouw heeft honderden verrassingen is elkaar gezet, juffrouw, en nog nooit - ik herhaal: nog nooit - heeft ze problemen met de verrassingen, hooguit een paar keer. Zeven euro graag."                                                                                       - McBill Klant

"Wacht, ik geef u een nieuwe. En ik zet hem even in elkaar voor uw vrouw. Alstublieft. Service van de zaak."                                                                                                                            - Fanny

"Eh... ja... nee... Nee, zo komt u er niet van af. Dat telt niet. Zo eh... zo is het geen verrassing meer. Zo is het een cadeautje. En daar kwamen we niet voor. Mijn vrouw spaart geen cadeautjes. Ze spaart kinderverrassingen. Die je zelf in elkaar moet zetten. Kijk, het staat hier op de kaart: 'met kinderverrassing.' O zo. Zeven euro, alstublieft."                           - McBill Klant

"Ik zal de chef even roepen."                                                                                                  - Fanny

"Wat nu weer? Kun je het niet alleen af? Je leert het ook nooit. Ik ga wel. Let goed op hoe je zoiets afhandelt."                                                                                                                    - Wanda

Twee minuten later stond de enorme vrouw naast haar man bij de balie. Ze zwaaide met haar armen en riep af en toe iets. Het was niet goed te verstaan, het klonk alsof het uit een grot kwam. Wanda maakte sussende gebaren. Dat hielp niet. Fanny zag dat de vrouw haar arm naar achteren haalde en Wanda een duw tegen haar borst gaf. Die knalde daardoor tegen de balie. Ze viel nog net niet. Wel een stapel koffiekopjes. De man en de vrouw draaiden zich om en beenden het restaurant uit. Wanda keek verward om zich heen en plukte wat aan haar broekrok en blouse. Toen schudde ze haar hoofd, waardoor een kammetje haar kapsel verliet, en liep met grote passen naar de keuken.

"O, zo los je dat dus op."                                                                                                         - Fanny

Een loverboy is een jongen die ervoor opgeleid is om meisjes te versieren. Als hij het meisje heeft versierd, zorgt hij ervoor dat ze afhankelijk van hem wordt. Hij is lief, hij geeft aandacht, hij is er altijd voor je, hij vraagt niets terug, hij heeft geduld, hij geeft cadeautjes, hij heeft geld, hij neemt je mee naar dure plekken. En hij trekt je weg van mensen die misschien tegen deze grote liefde zijn. Je mag zelfs van huis weglopen en bij hem wonen. Zo doet hij dat. Snap je? Dat is een loverboy. Maar dan gebeurt het. Als het meisje helemaal is ingepalmd, als ze zich helemaal heeft overgegeven aan haar grote liefde, als ze geen kant meer op kan, als ze helemaal afhankelijk is van die jongen, dan vraagt hij iets terug. Dan moet ze geld verdienen. En om hem niet kwijt te raken, doet ze dat. Want anders heeft ze niets meer. Ze moet met mannen naar bed. De loverboy hangt eerst een zielig verhaal op over een schuld aan een vriend die hij niet kan terug betalen of zo en dat ze hem kan helpen door met die zogenaamde vriend uit te gaan. En naar bed te gaan. Als ze dat doet - en dat doet ze, want ze wil haar vriendje niet kwijtraken - heeft ze een grens overschreden. Ze zal dan makkelijker overgehaald kunnen worden nog eens met iemand naar bed te gaan. Voor geld. En als ze toch weigert, gaan ze dreigen of erger.                   - Fanny