Laatste Seizoen
Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: Vonne van der Meer
Gelezen: 19-01-2019 tot 26-01-2019
Samenvatting:
In laatste seizoen laat Vonne van der Meer ons voor de derde keer kennismaken met de verschillende gasten van Duinroos, een vakantiehuis op een waddeneiland. In het vroege voorjaar arriveert Hans op het eiland. Hij is 'geschaakt' door zijn energieke echtgenote. De schrik slaat hem om het hart als de bus stilhoudt voor Duinroos, het huis waar hij vorig jaar met een andere vrouw was. Twee eilandbezoekers worden, als ze een bungalow te koop zien staan, verteerd door hebzucht. Een jonge zakenvrouw doet haar best zich niet voor te stellen hoe haar minnaar dit weekend doorbrengt. Een meisje van tien sluit vriendschap met een jongen van een asielzoekerscentrum en brengt haar vader in een lastig parket. Ten slotte keert Martine voor de derde maal naar Duinroos terug, dit keer vergezeld door haar petekind Maartje.
Het Vonnis:
Een heel mooi boek met prachtige, maar emotionele verhalen. Verhalen over de bezoekers van vakantiehuis Duinroos op Vlieland. Liefde, verdriet, gemis, alles komt aan bod aan de hand van 'het gastenboek'.
Soms had ik even moeite met schakelen tussen de verschillende bezoekers met hun eigen verhalen. Naar mate de verhalen zich vormen, voel ik tijdens het lezen hoe de personages zich op dat moment ongeveer zouden voelen.
Ik heb de voorgaande boeken nog niet gelezen, dit ga ik zeker nog doen!
Lievelingspersonage: Maartje, Eef & Fouad
Mooiste scène:
"Lieve Mevrouw Martine, (ik aarzel tussen de eerste aanspreekvorm en de tweede, want als u het wilt, en ik hoop hartstochtelijk dat u het net zo graag wilt als ik, zullen we elkaar opnieuw moeten leren kennen). Op woensdag 11 augustus 1999, morgen dus, zal de zon enige tijd verduisterd zijn. Ik was van plan hier op een hoog duin in de buurt van Duinroos naar te kijken. Het moet een ongelooflijk schouwspel zijn, een titanenstrijd tussen zon en maan, licht en donker. De vraag is deze: zoudt u mij daarbij met Maartje gezelschap willen houden? Ik zorg voor eclipsbrillen en een picknickmand met eclipseten." - Joost
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
"Hoe diep moet ik zinken voor U luistert? Het is dat die bemoeial op het strand die scherf al heeft opgepakt, anders had ik hem meegenomen en er mijn polsen mee doorgesneden. Ja, hier bij het aanrecht, met de kraan wijd open... Ik zie het steeds voor me, het bloed in de gootsteen, zo echt alsof het al gebeurd is. De beelden komen vanzelf, ze dringen zich op, ik kan ze niet tegenhouden. Nee, ik wil niet dood, maar ik schaam me. Ik schaam me alleen zo diep dat ik wel in dat afvoerputje zou willen verdwijnen, met het water mee, naar de zee... Wegspoelen, schoonspoelen... Vergeef me." - Martine
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Wat is er met me aan de hand? Kan ik het niet hebben dat alles net anders loopt dan ik me had voorgesteld? Hij is bezig het probleem op te lossen, dadelijk verkassen we naar een hotelkamer met uitzicht op zee. Zonde van de moeite, van het geld ook, ik heb de huur vooruitbetaald, maar hij wil per se niet hier..." - Manou
Je mag je mond pas stiften als je zeker weet dat er geen kwaad woord meer over je lippen komt. Je mag pas oorbellen dragen als je je doof houdt voor geroddel. Je mag pas stikken en kwikken in je haar doen als je kunt zeggen dat er geen slechte gedachte meer door je hoofd gaat. - de Eigenaresse