Kermis in de Hel
Sterren: >< >< >< >
Auteur: Peter Römer
Gelezen: 11-05-2020 tot 19-05-2020
Samenvatting:
Na jaren staan twee rivaliserende leden van een kermisfamilie weer allebei met hun attractie op een Amsterdamse kermis. Tegen de afspraak in, en de oude familievete laait dan ook meteen op. De Cock raakt erbij betrokken als een dode jongeman wordt aangetroffen op het kermisterrein. Vermoord, met bij zijn lichaam een tarotkaart. Dit is het begin van een reeks incidenten die De Cock voor een raadsel zetten. Hij duikt in het familieverleden en ontdekt dat achter de vrolijke façade van de kermis een tragedie schuilgaat die roept om wraak. De Cock moet de moordenaar ontmaskeren voor er meer slachtoffers vallen.
Het Vonnis:
"Vanaf deel 76 zijn de Baantjer boeken van de hand van Peter Römer. Zijn De Cock Boeken zijn geheel in de geest en de stijl van A.C. Baantjer, de in 2010 overleden meester zelf, en worden geprezen om de authentieke verhalen."
Staat heel mooi op de achterflap van het boek te lezen. Hier ben ik het echter totaal niet mee eens. Het begint al bij het lezen van de samenvatting op de achterflap. Ik voel direct dat dit niet geschreven is door A.C. Baantjer. Hoezo de stijl van A.C. Baantjer? Noem het liever de stijl van Peter Römer! Hopelijk geeft het lezen van het verhaal zelf dan wel het gevoel van een authentiek Baantjer verhaal, maar dit belooft niet veel goeds...
Ook tijdens het lezen voel ik enkel dat dit niet de stijl van Baantjer is. Eigenlijk is het enige dat écht overeenkomt de omgeving waarin De Cock zich begeeft. Maar zelfs de omschrijving van deze omgeving is compleet anders van de hand van Peter Römer. Ook letterlijk alle andere terugkerende Baantjer aspecten zijn veranderd. Smalle Lowietje heet tegenwoordig gewoon Lowie, zijn etablissement is een donkere kroeg. Commissaris Buitendam is eerder een directe vriend dan een hogere in rang met professionele afstand. Keizer is meteen vanaf het begin al betrokken in het verhaal in plaats van aan het einde. Het onderzoek verloopt vooral via legale banen. De Cock heeft last van gezwollen voeten, maar de stekende mannetjes in zijn kuiten zijn blijkbaar verdwenen. Zijn volharding en intuïtie hebben plaats gemaakt voor sterk bewijs. En zo kan ik nog wel een langere waslijst beschrijven van de verschillen...
Zijn er dan ook nog aspecten die ik wel positief ervaar? Jazeker! Ik vind de komst van Lotty, een vrouwelijke stagiair, heel verfrissend. De collegiale banden veranderen en worden sterker. Ze brengt nieuwe inzichten en onderling wordt er minder gemopperd.
Ik heb dit boek cadeau gekregen van een dame die mij kent als een mede Baantjer-fan. Het is fijn om de verhalen uit de boeken met haar te kunnen bespreken. Dankjewel AP dat je mij de mogelijkheid hebt gegeven om dit nieuwe verhaal te kunnen lezen!
Lievelingspersonage: Sylvia Albregt
Sylvia Albregt is de dochter van één van de twee rivaliserende kermisbroers. Ze is het nichtje van de vermoorde jongeman, Jordi. Ze is opgegroeid op de kermis, maar past hier eigenlijk niet helemaal tussen. Ze is vriendelijk en een tikkeltje mysterieus, wat zeer van pas komt met haar werk als waarzegster. Ook is ze erg open en betrouwbaar. Zij helpt De Cock het meest in zijn onderzoek naar de waarheid en de moordenaar...
Mooiste scène:
"Hij zit in de bak, dat weet iedereen." - De Moordenaar
"Joop is vanmorgen vrijgelaten. Bertus heeft de moord bekend. Hij wilde eerst niets zeggen, geen antwoord geven op onze vragen, dus sloten wij hem op. Na een uur in de politiecel brak hij. U moet weten dat die cellen klein en vochtig zijn. Bedompt ook, door de hitte van de afgelopen dagen. Bertus is een buitenman, zijn hele leven al geweest, toch? Zon of regen, maakt niet uit, één met de natuur. En dan in zo'n hokje van tweeënhalf bij drie... Hij bekende dat hij Jordi had geconfronteerd met zijn schuld van dertigduizend euro en dat de ruzie daarover uit de hand was gelopen. Wij konden niet anders dan hem weer vastzetten. Die brand had hem hooguit een taakstraf opgeleverd, maar moord is anders. Op je eigen zoon nog wel... dat wordt hoog opgenomen. Ik ben bang dat hij voor de rest van zijn leven opgesloten zal zitten. Dat hij de kermis vandaag voor het laatst heeft gezien. Voor iets waar hij misschien schuld aan heeft, maar wat hij niet heeft gedaan." - Rechercheur De Cock
*** staarde voor zich uit, geheel in zichzelf gekeerd, alsof hij geen deel meer uitmaakte van de kakofonie om hem heen.
"Is dat wat je wil? Is dat een passend einde voor een vader die zijn zoon heeft verloren? Dat hij voor de rest van zijn leven wordt weggestopt in een donker hok? Dat jij de rest van jouw leven rondloopt met twee verwoeste levens op je geweten?" - Rechercheur De Cock
Het bleef stil, ondanks de herrie om hen heen, en De Cock vreesde even dat zijn woorden hun uitwerking hadden gemist. Maar toen schraapte *** zijn keel.
"Hij... Hij stormde op me af en had een mes in zijn hand. Ik sloeg zijn hand weg en toen stak ik en stak ik en..." - De Moordenaar
*** liet zich voorover vallen en huilde, huilde zoals De Cock zelden iemand had zien doen.
Het moment dat ik het boek het liefste door de kamer wilde slingeren:
"Het kermisbedrijf is opgezet door mijn opa. Na de oorlog trok hij met zijn vrouw en een oude draaimolen die hij in België op de kop had getikt door het land. Het was vanaf het begin een succes, de mensen hadden behoefte aan een amusement na die donkere jaren. Mijn oma begon een poffertjeskraam en zo werd zijn 'imperium' langzaam maar zeker groter en groter. Zijn zoons Bertus en Joop kwamen in de zaak en de familie Albregt werd een begrip op de kermis, maar steeds vaker bereisden ze verschillende delen van het land. Acht maanden van het jaar waren ze onderweg. Ik ben op de kermis geboren." - Sylvia Albregt
"Net als je neef Jordi." - Rechercheur De Cock
"Wij kwamen elkaar pas later tegen. /hij was een beetje een rare, maar ook een lieve jongen. Ik kon goed met hem opschieten. Soms zagen we elkaar maanden niet en dan ineens stonden we een paar weken bij elkaar. Ik kon met hem lachen en ik zag hem ook niet... niet als familie. Hij was een vriend." - Sylvia Albregt
"Een vriend die op een bepaalde dag te ver ging?" - Rechercheur De Cock
"Ja... ach ja. Ik was vijftien en niet bepaald kinderlijk. Op de kermis word je snel volwassen. Het gebeurde eigenlijk spontaan, we zaten te kletsen en ineens zoenden we en ik dacht helemaal niet aan familie of zoiets. Het gebeurde gewoon. En toen wilde hij meer, en ik wilde dat niet, maar ja... Het gebeurde toch." - Sylvia Albregt
"En toen was je zwanger?" - Rechercheur Vledder
"Nee. Nee, het was geen lucky shot, meneer. Het was hem blijkbaar bevallen, want hij wilde nog een keer en daarna weer, en weer, en hij dreigde het mijn ouders te vertellen als ik niet meedeed. En toen werd ik zwanger, ja." - Sylvia Albregt
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Ging de ruzie over drugs? Je gebruikt toch weleens wat? Een stickie, een pilletje, beetje keta misschien? Dat doen alle grote jongens, toch? Maar je bent nieuw in de stad, jullie staan voor het eerst op deze kermis en je weet niet waar je moet zijn. Maar Jordi komt al jaren in Amsterdam, die heeft altijd wel iets in huis. Dat weet iedereen op de kermis." - Rechercheur De Cock
"Dus je ging naar hem toe. Wist jij veel van die ruzie van je vader en je oom. Jij was nog veel te klein toen. Dus je sprak Jordi aan, je bent tenslotte zijn neef, en je vroeg of hij iets voor je kon fiksen. En toen? Wat gebeurde er toen, Siem?" - Rechercheur Vledder
"Toen was er ruzie. Een knallende ruzie, Siem, tussen jou en Jordi, en aan het einde van de dag was hij dood. Vermoord!" - Rechercheur De Cock
"Maar dat heb ik niet gedaan. Dat heb ik je al gezegd, dat heb ik niet gedaan!" - Siem Albregt
"Wie dan wel? Er is geen andere verdachte, jongen. Jij bent de enige, de enige die ruzie heeft gehad met Jordi net voor zijn dood. Een schreeuwende ruzie, we hebben getuigen, maar moest hij daarom dood?" - Rechercheur De Cock
"Nee, shit nee, ik heb hem niet vermoord. Jullie moeten me geloven." - Siem Albregt
"Waarom, Siem, waarom zouden wij iemand geloven die weigert met ons te praten over wat er is gebeurd?" - Rechercheur De Cock
"Omdat ik het niet heb gedaan. Dat kan toch niet? Je doodt toch zeker je eigen vader niet." - Siem Albregt
Waarzeggen is mijn beroep. Al ziet u mijn werk ongetwijfeld niet als een beroep. U ziet mij als een charlatan, die van de goedgelovigheid van de mensen gebruikmaakt. Dat geeft niet, ik weet dat mensen zo over mij denken. En natuurlijk kan ik u de toekomst niet voorspellen. Er is een oude wijsheid: als je God wil laten lachen, moet je Hem je toekomstplannen toevertrouwen. Ik weet niet wat er morgen gebeurt, dat weet niemand. Maar ik kan de mens lezen. Het is een psychologisch spelletje, meneer De Cock, daar heb ik jaren over gedaan. Net als u. U hebt zich jarenlang afgevraagd hoe doodgewone huisvaders kunnen veranderen in monsters. Wat beweegt de ene mens om de andere mens iets aan te doen. U komt steeds dichter bij het antwoord. U weet dat u slimmer bent dan de rest. U kunt het allemaal zelf. Net als ik. U komt binnen, u gaat zitten en u hebt mij al, onbewust, verteld wat u van mij horen wil. Wie Jordi Albregt heeft omgebracht.
- Sylvia Albregt