Het Sombere Naakt
Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: A.C. Baantjer
Gelezen: 19-12-2019 tot 22-12-2019
Samenvatting:
De oudste van de vier mannen wendde zich tot De Cock. 'U bent van de recherche?'. De Cock knikte. De man veegde de regendruppels van zijn gezicht, bukte zich, pakte een punt van het zeildoek en trok het voorzichtig omhoog. Langzaam werd een hoofd zichtbaar; een afgehouwen meisjeshoofd. De Cock voelde het bloed uit zijn gezicht wegtrekken. 'Is dat alles wat er is gevonden?'. 'Wat verderop,' zei de man triest, 'ligt de rest.'. Los van elkaar, in het vuil, lagen de andere lichaamsdelen; de beide armen, de lange slanke benen, de smalle romp. Er was geen kleding.
Het Vonnis:
Dit is een van de eerdere boeken (deel 5) uit de De Cock serie. Het eerste wat me dan ook opvalt is dat het boek dikker is en dus meer pagina's bevat. Dan lees ik de achterzijde van het boek en zie ik dat de tekst veel beknopter is dan bij de latere boeken uit de serie. Minder informatie, en eigenlijk zelfs gewoon een alinea uit het boek.
Tijdens het lezen valt het me op dat er méér verschillen zijn tussen de eerdere en latere delen uit de boeken serie. Zo is dit eerdere boek veel gedetailleerder geschreven. Verwijzingen naar andere boeken uit de reeks staan er nog niet in en ook lees ik een stuk minder (Latijnse) zinnen die elders op de pagina vertaald worden. Dit alles zorgt ervoor dat ik weer met een frisse blik deze boeken lees!
Lievelingspersonage: Anonieme Beller
Anonieme Beller is mijn persoonlijke benaming voor het personage wat steeds anoniem naar de politie belt met een belangrijke boodschap voor Rechercheur De Cock. Deze persoon lijkt de rechercheurs steeds een stap voor te zijn en wijst de rechercheurs zelfs een weg langs de belangrijkste bewijzen; het slachtoffer, een eventuele dader en het schilderij van Nanette.
Mooiste scène:
Vledder stond voor de spiegel en bekeek de rode striemen aan zijn hals.
"Hoe is het, jongen? Doet het pijn?" - Rechercheur De Cock
"Nee, dat niet, niet erg. Het is alleen zo'n rot gezicht in je nek. Ik zal het vanavond mijn Celine weer allemaal moeten uitleggen. Ze ziet het natuurlijk direct." - Rechercheur Vledder
"En, ze is zó bezorgd." - Rechercheur De Cock
"Ja, vind je dat zo gek? Celine maakt zich zorgen. Ze vindt het helemaal niet zo prettig dat ik hier aan de Warmoesstraat met jou optrek. Ze heeft van collega's gehoord dat jij de reputatie hebt om steeds weer in allerlei akelige zaken verzeild te raken. Da maakt haar angstig. - Rechercheur Vledder
"Sommige collega's zijn net oude wijven. Ze kletsen te veel. Maar als je liever een andere leermeester hebt... Ik wil er wel met de Ouwe over praten." - Rechercheur De Cock
"Nee, De Cock, nee. Zo bedoelde ik het niet. Ik wil helemaal niet bij je vandaan. Integendeel, ik had nooit een betere leermeester kunnen treffen." - Rechercheur Vledder
"Je vleit me, jongen, echt, je vleit me." - Rechercheur De Cock
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
"Ik begreep eerst niet waarom u dat schilderij van Nanette van de wand nam en verkocht. Ik had daar geen verklaring voor. Het leek mij aanvankelijk zo zinloos. Maar ik begrijp het nu. Het is mij volkomen duidelijk. Dat schilderij moest weg... weg uit het huis. U kon de aanblik niet meer verdragen. Het mooie, gave, naakte lijf op het doek deed u voortdurend denken aan haar dood, hoe u haar vermoordde, gruwelijk verminkte... Jij... jij vermoordde haar. Jij! Nanette stond jou in de weg. Je zag je erfdeel in gevaar. Je wilde niet dat je vader zou hertrouwen. Je realiseerde je hoe vitaal hij nog was. En wie weet hoeveel wettige nakomelingen daarvan weer het gevolg zouden zijn geweest. Het zijn je eigen woorden." - Rechercheur Vledder
Ronald van Stuchteren reageerde niet. Hij bleef hangen in een nevelige wolk van apathie, een apathie die hem beschermde, hem afsloot van de wereld rondom hem.
Vledder schudde woedend het hoofd. Hij voelde hoe hij zijn greep op de jongeman verloor. Zijn woorden misten hun uitwerking. Ze troffen geen doel. Het maakte hem woest. Hij had zich zo dicht bij de oplossing gewaand, zo dicht bij zijn triomf; en nu vloeide het weg.
In een wilde actie greep hij de jonge van Stuchteren bij het paarse jack en tilde hem van zijn stoel. Zijn woede gaf hem extra kracht.
"Waarom... verkocht je dat schilderij? Waarom? Verdomme, vent, doe je bek dan open, waarom verkocht je dat schilderij? Ik zal het je zeggen. Het was pure angst, pure angst. Dat was het. Angst voor dat vervloekte schilderij, dat naakt, ja, een beschuldiging aan de wand." - Rechercheur Vledder
"Het was geen angst. Nee, het was geen angst." - Ronald van Stuchteren
"Het was angst. Je liegt, het was angst. Zeg het... zeg het... zeg het...!" - Rechercheur Vledder
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Nanette, de zoete engel der barmhartigheid, schenkt gratis morfine aan hen die vermoeid en belast zijn. Was het barmhartigheid? Of was het wat anders? Liefde bijvoorbeeld, louter liefde voor neef Floor. Was het dat? Was het dat? Liefde?" - Rechercheur De Cock
De oogranden van de jongeman werden rood, de oogbollen wazig. Een hete traan gleed over zijn wang, drupte op de behaarde rug van De Cocks rechterhand. Het brandde in als een druppel gloeiend metaal.
"Ga weer zitten. Een kop koffie?" - Rechercheur De Cock
"Ik heb liever een sigaret." - Floor de Bougaerde
"Ik ben wel eens wat onvriendelijk, niet zozeer uit mijzelf, begrijpt u? Meer beroepshalve. Ik wil weten, waarom Nanette verdween. Misschien, misschien weet ik dan ook waar ik haar kan vinden. Ziet u, ik heb zo het vermoeden dat die twee dingen heel nauw met elkaar in verband staan. Het één staat niet los van het ander. Meneer de Bougaerde, een belangrijke vraag: Was nicht Nanette een hyena, een giftige slang, of een engel?" - Rechercheur De Cock
"De meeste mensen, zijn vaak alles tegelijk, een wanstaltig beeld, een onvolmaakte compositie vol vreemde schrille tonen, dissonanten tussen goed en kwaad. Nanette. Nanette is een giftige slang in de gedaante van een engel." - Floor de Bougaerde
"Een welhaast klassieke vermomming. Heel oud. Al van den beginne toegepast. De dochters van Eva hebben blijkbaar weinig fantasie." - Rechercheur De Cock
"Alleen de appel werd morfine." - Floor de Bougaerde
Toen wij de lijkdelen van Nanette de Bougaerde op de stortplaats aan het zijkanaal F vonden, stond ik voor een raadsel. Waarom, zo vroeg ik mij af, die afschuwelijke verminkingen? Waarom was het lichaam in delen ontleed? Ik kon er aanvankelijk geen plausibele verklaring voor vinden. Het leek eigenlijk zinloos. In de criminele geschiedenis zijn verminkingen na moord zeker geen onbekend verschijnsel. Maar ze hebben doorgaans een redelijk doel. Denk maar eens aan de zaak Kameda, de Japanse koffermoord van een paar jaar geleden. Buiten het verheimelijken van de identiteit van het slachtoffer, kunnen verminkingen natuurlijk ook worden toegepast eenvoudig om zich van het lijk te ontdoen. Ook daarvan zijn in de geschiedenis van de criminaliteit ettelijke voorbeelden te vinden, ik noem de beruchte Franse vrouwenmoordenaar Landru. Maar ik dwaal af. We hebben hier niet te maken met de zaak Landru, maar met de zaak Nanette. Wat mij bij het vinden van de lijkdelen op de stortplaats zo frappeerde, was het feit dat er niets ontbrak. Hoofd, handen, romp, alles was aanwezig. Het lag ook allemaal heel dicht bij elkaar. De verminkingen hadden dus kennelijk niet het doel gehad de identiteit van het slachtoffer te verdoezelen. Maar wat was het doel dan wel? Het bleef voor mij een puzzel. - Rechercheur De Cock