Het Lijk op Retour
Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: A.C. Baantjer
Gelezen: 09-07-2019 tot 10-07-2019
Samenvatting:
Er speurt iemand mee over de schouders van De Cock en zijn assistent Vledder. De achttienjarige Sandra Verloop is uitverkoren in een radioprogramma. Ze wil graag kennismaken met een bekende Nederlander. Voor haar is dat: Rechercheur De Cock van het politiebureau Warmoesstraat. Sandra valt met haar neus in de boter. De Cock en Vledder zijn op zoek naar een lijk, terwijl ze gewoonlijk naar een moordenaar speuren. De zaak begint met een telefoontje van een man die zegt dat hij iemand heeft vermoord. Een ander telefoontje leidt de rechercheurs naar de parkeerplaats bij het Havengebouw. De achterbank van een daar geparkeerde auto biedt een gruwelijke aanblik. Er ligt een dode vrouw, met in de opengesperde ogen nog 'n blik van schrik, angst en verbijstering. De Cock moet de geschiedenis induiken om te begrijpen waar het motief voor de moord deze keer te vinden is.
Het Vonnis:
Een leuk boek (net zoals het voorgaande deel dat ik gelezen heb), met een ietwat kort verhaal. Qua spanning doet de lengte van het boek er niet toe, want spannend is het zeker!
Tot aan het eind is het voor mij gissen wie de dader zal zijn, want in dit verhaal is niet alles wat het lijkt...
Ik heb het boek bijna in één keer uitgelezen, maar daar waren mijn ogen het niet mee eens.
Lievelingspersonage: Sandra Verloop
Sandra is de winnares in een radioshow. Zij mag haar grote droom uit laten komen: een bekende Nederlander genaamd Rechercheur De Cock ontmoeten. Ze is achttien jaar, en mag van haar ouders vrij veel. Zij wachten echter wel elke nacht tot zij thuis is, voor ze naar bed gaan. Sandra is de eerste die het lijk ontdekt heeft, maar durfde daar door omstandigheden pas toen het al te laat was over te praten!
Mooiste scène:
Er klonk het doffe geluid van een schot, gevolgd door het klappen van een deur. De Cock stormde het kamertje uit. Vledder volgde en struikelde bijna over hem heen. Voor hen uit dansten Fred Prins en Appie Keizer in hun witte jassen een wilde galop. Soms was even tussen hen in het beeld te zien van een vluchtende gestalte. De afstand werd kleiner. Nog voor de dubbele deur aan het einde van de gang was bereikt, stortte Fred Prins zich als eerste op de vluchtende man, gevolgd door Appie Keizer. In een korte worsteling legden de beide rechercheurs de man met zijn borst op de vloer, trokken zijn armen naar zijn rug en boeiden zijn handen.
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
"Ik... eh, ik wilde Sandra opnieuw... nu voor korte tijd... ik schat een uur of twee... meenemen naar Amsterdam." - De Cock
"Dat gaat niet. We hebben u vanavond nog proberen te bereiken... op het bureau... maar u was er niet. Mijn dochter... Sandra ligt in het ziekenhuis. In Amsterdam. Een man... een man heeft haar neergeslagen." - vader van Sandra
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Vrouwen zijn toch vreemde wezens. Eerst houden ze hun kaken stijf op elkaar omdat ze ervan overtuigd zijn met een enge moordenaar van doen te hebben en als ze dezelfde man in de ogen hebben gekeken, is hij plotseling niet eng meer en geen moordenaar." - Vledder
"Ogen zijn de spiegels van de ziel. En in die ziel heeft Sandra even een blik geworpen." - De Cock
Wat is het wezenlijk verschil tussen een mis-stap en een mis-drijf? Een zielenherder zou met zo'n vraag beslist moeite hebben. Maar als rechercheur is hij vrij gemakkelijk te beantwoorden. Als de wet op een mis-stap straf heeft gesteld... is het een mis-drijf. - De Cock