Het Lied van de Nachtegaal

Sterren:       ><  ><  ><  ><
Auteur:        Helen Berhane
Vertaald:     Arie Pellegrom
Gelezen:     23-11-2018 tot 25-11-2018

Samenvatting:

Het Lied van de Nachtegaal is het waargebeurde verhaal van Helen Berhane, die ruim twee jaar onder erbarmelijke omstandigheden in haar geboorteland Eritrea gevangen zat. Haar misdaad: aan anderen vertellen over haar geloof in Christus en - ondanks gruwelijke martelingen - weigeren Hem te verloochenen. Dit boek is een ontnuchterend, pijnlijk en hartverscheurend verslag van waarachtig geloof dat het kwaad trotseert. Niet een gemakkelijk, maar wel een inspirerend boek. 

Helen: "Ik heb een boodschap voor christenen die in vrijheid leven, beschouw die vrijheid niet als vanzelfsprekend... Als ik in de gevangenis kon zingen, wat kunnen jullie dan wel niet met jullie vrijheid doen ter verheerlijking van God?"

Een echte uitdaging voor de westerse kerk.

Het Vonnis:

Een mooi boek, met een heel verscheurend verhaal.

Over een gelovige vrouw, die gevangen genomen en bijna doodgemarteld wordt dóórdat ze gelovig is. Zij nooit heeft toegegeven aan hetgeen anderen van haar wilden, zelfs al zou dat haar dood betekenen!

Ik vind het heel interessant om een kijkje te krijgen in religie tussen Eritrea en Ethiopië, en dit te vergelijken met de vrijheden en mogelijkheden van religie hier in Nederland.

Release Eritrea is een mensenrechten organisatie die in 2004 is opgericht door Eritreeërs in Groot-Brittannië Release Eritrea zet zich onder andere in voor hen die, net als Helen, het slachtoffer zijn geworden van geloofsvervolging.

Lievelingspersonage: 

Helen & Ester (en iedereen die Helen steunt)

Helen is het hoofdpersonage in dit waargebeurde verhaal. Zij is een gelovige vrouw, die graag het woord van God verkondigd. Haar geloof is de reden dat zij gevangen gezet en bijna doodgemarteld wordt, maar zelfs als zij bijna dood is stopt zij niet met het verkondigen!

Ester is een van de medegevangenen van Helen. Zij verzorgt en help Helen waar zij kan. Ook komt zij voor Helen op en probeert zij regelmatig haar (lijf)straffen over te nemen!

Mooiste scène:

Mijn toestand bleef maar achteruit gaan en tenslotte stond Suleiman de arts toe mij naar het ziekenhuis te brengen. De bewakers kwamen met een truck aanzetten en Ester droeg me ernaar toe. Het was 2006 en ik had eenendertig maanden en twee weken gevangen gezeten. Ester zit nog steeds in de gevangenis...                                                                - Helen

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

"Als je zegt dat je nog steeds brieven aan andere schapen stuurt, bedoel je dan dat je nog steeds onderwijs geeft? Je zit in deze container opgesloten; hoe kun je dan klagen dat je het zo druk hebt? Maar het is ook geen probleem, want ik ga je toch ophangen!"           - Suleiman

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

'"Het is aan u om hem te vertellen wat u gedaan hebt en waarom. Ik ga geen praatjes over u vertellen. Wat ik wel vraag is: als u me nog een keer slaat, gebruik dan een stok om me op passende wijze te slaan. Ik ben een vrouw en u had me niet mogen slaan zoals u gedaan hebt, met uw blote handen."                                                                                                   - Helen

Zegt de grondwet van Eritrea niet: "Het land is voor ons allen, maar religie is een privé zaak? Toch staan jullie ons niet toe ons geloof te praktiseren, dus zijn júllie tegen de grondwet. Wij geven ons geloof niet op, maar we zijn wel bereidt alles voor ons land te doen!"                                                          - Helen