Een Dodelijk Rendez-Vous
Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: A.C. Baantjer
Gelezen: 13-08-2019 tot 14-08-2019
Samenvatting:
Rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) van het aloude politiebureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat raakt op een late avond met zijn medewerker Vledder betrokken bij een moord op de Wallen. Al speelt deze misdaad zich af in de voor De Cock o zo vertrouwde buurt, met getuigen als Smalle Lowietje, Witte Gijssie en Brabantse Truus binnen handbereik, toch duurt het lang voor hij enige klaarheid over deze moord kan verschaffen, een moord die niet op zichzelf staat, maar het begin is van wat wel op een moordepidemie lijkt.
Het Vonnis:
Wederom een leuk boekje, geschreven door A.C. Baantjer. Een verhaal wat zich afspeelt in een peeskamertje op de Amsterdamse Wallen. Een verhaal waarin er steeds meer verdachten bij lijken te komen.
Ik vond het prettig dat ook ik tot het einde mocht gissen wie de dader zou zijn. Wel vond ik het jammer dat deze dader uit de lucht leek te vallen, gezien er van te voren eigenlijk niets over hem bekend is.
Lievelingspersonage: Witte Gijssie
Mooiste scène:
"Daar zijn ze. Hij heeft een snor... hij heeft een snor. Ik zie het van hier af duidelijk. Die vent met de snor maakt de deur open. Ze gaan naar binnen." - Vledder
"Jullie hebben al een bekentenis. Het staat op de band. Vlug... vlug. Er wordt om hulp geroepen." - Geluidsman
Vledder stormde het wachtbusje uit en rende naar de deur van het peeskamertje. De Cock en de geluidsman volgden. In het kamertje vochten drie mannen. Jaap Alberts nam de man met de snor in een wurgende houdgreep en drukte hem met een uiterste krachtinspanning op de vloer. Hendrik Noorddijk stond met verschrikte ogen tegen de muur en voelde aan zijn hals. Een stuk wit elektriciteitsdraad viel van zijn schouder op de grond.
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
"Charmaine kwam nooit in opstand... tegen niemand. Ze was altijd lief, onderdanig, ging elk conflict uit de weg. Als ze ergens een vluchtmogelijkheid zag, dan... eh, dan was ze al weg. Daarom stemde ze ook in met een afkoopsom. Nadat Charmaine onze wederzijdse liefde had ontdekt, liet ze Gerard van Kastelen in de steek en trok ze bij mij in. Het was behelpen. Ik woonde toen nog op een krotje ergens in de Pijp. Maar we hadden het goed samen. Charmaine zag duidelijk in dat haar huwelijk met Gerard van Kastelen een vergissing was en begon onmiddellijk een echtscheidingsprocedure. Gerard van Kastelen was woedend... vooral op mij. Ik had zijn harmonische huwelijk verstoord. Harmonisch... het was voor Charmaine een hel. Gerard kwam direct met financiële eisen. Volgens hem raakte hij door mijn toedoen zijn bron van inkomsten kwijt. Hij weigerde in een echtscheiding toe te stemmen en verlangde van ons, dat wij hem permanent zouden onderhouden. - Grietje van der Zee
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
"Begon Charmaine die tweede fraude ook met jouw instemming? Het initiatief lag dus bij haar?" Rechercheur De Cock
"Ze wist dat dit huis te koop was... voor haar een droom... het park om de hoek, de berken voor de deur. En volgens Charmaine liep ze bij het plegen van fraude geen gevaar. Ze zei steeds: het is de vorige keer toch ook goed gegaan." - Grietje van der Zee
Ik ben een dergelijk motief in de praktijk nog nooit tegengekomen. Maar dat betekent niet dat de wil... de lust om over het leven en de dood van een ander te beschikken geen motief voor moord zou kunnen zijn. De geschiedenis kent genoeg heersers die willekeurig over het leven en de dood van hun onderdanen beschikten. De dansende Salome uit de bijbel eiste op aandrang van haar moeder het hoofd van Johannes de Doper. Ze kreeg het... op een schotel. - Rechercheur De Cock