De Ontluisterende Dood

Sterren:       ><  ><  ><  ><
Auteur:        A.C. Baantjer
Gelezen:     01-06-2020 tot 05-06-2020

Samenvatting:

Op een regenachtige avond wordt op een parkeerplaats een dode man gevonden tussen twee Duitse bussen. Hij is verminkt, het gevolg van een lugubere handeling. Rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) en zijn medewerker Vledder worden naar de plaats van de misdaad geroepen. Zij staan voor raadsels, zeker wanneer het niet bij deze ene koelbloedige moord blijft en het aantal verdachten toeneemt. Hun onderzoek leidt van Amsterdam naar Friesland en weer terug naar Amsterdam. Het is een macaber avontuur dat niet snel wordt vergeten en stelt zowel de zenuwen van De Cock als die van de lezers op de proef.

Het Vonnis:

Na het lezen van het nieuwste "Baantjer"-boek, voelt het lezen van een ouder Baantjer-boek als een soort verademing. Ik vind het persoonlijk erg fijn dat alles weer terug is bij het oude. Dat Lowietje gewoon weer Smalle Lowietje is. Dat de omgeving redelijk poëtisch omschreven wordt. Dat Commissaris Buitendam weer haast overkomt als een hork. Alle details, die me aan het boek van Peter Römer tegenstaan!

Het boek leest als vanouds weer lekker vlot weg. Ook vind ik het weer een keer aangenaam dat ik echt verrast word door de ware identiteit van de moordenaar. Het gehele boek heb ik mij volledig op het verkeerde personage gefocust...

Lievelingspersonage: Meneer Boschgraed

Meneer Boschgraed is een al oude man. Hij begeeft zich regelmatig in de wachtruimte van het politiebureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat. Het lijkt erop dat hij hoognodig een woordje moet wisselen met De Cock en Vledder, maar weet hen steeds weer te missen. Als hij aanwezig is, zijn zij niet aanwezig. Als zij zelf contact met hem willen opnemen, blijkt dat niemand om zijn gegevens heeft gevraagd...

Mooiste scène:

"Ik wilde het niet zover laten komen dat hij mij iets aandeed. Daarom had ik het mes meegenomen... om mij te verdedigen als het zover zou komen."               - Caroline Hoogwoud

"En het kwam zover?"                                                                                  - Rechercheur De Cock

"Op die donkere parkeerplaats. Hij zette zijn wagen stil, draaide het contact om en greep mij vast. Ik wist mij los te rukken, het portier te openen en uit zijn wagen te stappen. Maar hij kwam mij na... haalde mij in. Ik... eh, ik kon geen kant meer uit. Toen hij mij opnieuw vastgreep, heb ik mijn mes gepakt."                                                              - Caroline Hoogwoud

"En toegestoken."                                                                                         - Rechercheur De Cock

"Ik was in paniek."                                                                                            - Caroline Hoogwoud

"Hoe vaak? Hoe vaak heb je hem gestoken?"                                           - Rechercheur De Cock

"Dat weet ik niet meer... een paar maal."                                                       - Caroline Hoogwoud

"En toen? Wat heb je daarna gedaan?"                                                      - Rechercheur De Cock

"Niets. Ik heb het mes in het water gegooid en ben naar huis gegaan."    - Caroline Hoogwoud

"Caroline, waarom... waarom lieg je? Waarom beken je een moord die je niet hebt gepleegd?"                                                                                                    - Rechercheur De Cock

Het moment dat ik het boek het liefste door de kamer wilde slingeren:

"Gisteravond heeft brigadier Kusters... op dat moment wachtcommandant aan dit politiebureau... na een uiterst gedetailleerde bekentenis, een jonge vrouw... genaamd Caroline Hoogwoud... aangehouden als verdacht van de moord op de leraar Minnertsga. Na die aanhouding heeft brigadier Kusters telefonisch zijn ambtsdaad aan mij medegedeeld en ik heb mij daarna onmiddellijk in verbinding gesteld met de heer Medhuizen, onze officier van justitie, en heb hem deelgenoot gemaakt van het blijde nieuws, dat de moord op de leraar klassieke talen was opgelost."                                                                 - Commissaris Buitendam

"En vanmorgen, was er plotseling geen verdachte meer... geen bekentenis, en bleek de moord op de leraar klassieke talen nog even onopgelost als tevoren." - Rechercheur De Cock

"Ik kan je vreugde niet delen, De Cock. Het eigenmachtige optreden van jou heeft mij ontstemd. Ik ben daar echt kwaad over. Jij had met haar vrijlating kunnen wachten tot vanmorgen... tot ik er in was gekend en na rijp beraad mijn toestemming tot vrijlating van de verdachte had kunnen geven."                                                                - Commissaris Buitendam

"Waarom? Wat had dat in godsnaam voor zin? Wie kon op dat moment beter dan ik beoordelen, dat de bekentenis van die jonge vrouw niet deugde, dat Caroline Hoogwoud onschuldig was en niet in een stinkende cel behoorde te worden opgesloten... en dat ze vooral niet de dupe mocht worden van ambtelijke of wettelijke onzin? Wees blij dat er bekwame ondergeschikten zijn, die een starre, puur formele commissaris van de politie voor het maken van blunders en het daaraan gekoppelde onmenselijk handelen kunnen behoeden."                                                                                                    - Rechercheur De Cock

"Eruit!"                                                                                                        - Commissaris Buitendam

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

"Heb jij weleens iets met die Rooie Betsy gehad? Ambtelijk?"                 - Rechercheur Vledder

"Niet voor enig misdrijf. Maar ze had eens moeilijkheden met een klant. Een deftige heer van middelbare leeftijd, die zich er over beklaagde dat Rooie Betsy tot minder dienstbaarheid bereid was dan hij van haar verlangde. Er zijn nog steeds mannen die menen dat de politie de prostitutie exploiteert."                                                                            - Rechercheur De Cock

"Dat was toch vroeger zo?"                                                                           - Rechercheur Vledder

"Dan moet je toch wel een paar eeuwen in onze vaderlandse geschiedenis terug... ver voor er sprake was van een reguliere gemeentepolitie. Onze voorgangers... de schout en zijn rakkers, werden in feite geacht toezicht te houden op de 'lichte wivekens'. Maar in plaats van een streng toezicht op de naleving van onder andere de bepaling, dat in het openbaar tepels en schaamdelen bedekt moesten zijn en dat geen op coïtus gelijkende bewegingen mochten worden gemaakt, sloten ze met hen vaak een soort monsterlijk verbond. Wanneer een rijk of aanzienlijk man zich in een bordeel had gemeld, dan werden de schout en zijn rakkers gewaarschuwd. De schout werd dan in de gelegenheid gesteld om op het juiste moment 'overspel' te constateren. En overspel was vroeger een misdrijf, dat slechts met veel geld kon worden afgekocht. Bovendien bood zo'n constatering van buitenechtelijke escapades vele mogelijkheden tot chantage."                                                                      - Rechercheur De Cock

"Door de schout?"                                                                                         - Rechercheur Vledder

"Je moet bedenken, dat zo'n ambt van schout gekocht moest worden. Het was dus zaak om het geïnvesteerde geld zo snel mogelijk terug te verdienen. Ik denk, dat ook in onze verlichte tijd nog veel geld met 'overspel' is te verdienen. Denk maar eens aan de strijd om alimentatie en de daaraan gekoppelde echtscheidingsprocedures."                         - Rechercheur De Cock

Leraren komen niet meer van de kweekschool, maar van de pedagogische academie. En sindsdien is het misgegaan. Met het onderwijs. De strenge schoolmeesters en juffrouwen van de oude kweekschool werden slappe leraren van een deftig klinkende pedagogische academie... jonge mensen, die zich tegenwoordig schamen voor hun familienaam en zich door hun leerlingen goedmoedig Jan-Hein, Fokke of Marie laten noemen. Daar is veel op tegen, heel veel. Er ontstaat op die manier onduidelijkheid in de verhoudingen tussen leraar en leerlingen. Bovendien ondermijnt zo'n joviaal gedrag het respect. Ik zou het vroeger niet hebben gewaagd om de meester van mijn school met Klaas of Piet aan te spreken. En mijn schooljuffrouw, van wie ik als jochie zo zielsveel hield dat ik na schooltijd op het schoolplein bleef hangen om nog maar een glimp van haar op te vangen, was juffrouw Jansen... en dat is ze nu voor mij nog steeds... juffrouw Jansen... geen Dorothea.                                                      - Rechercheur De Cock